ආදර භීතිකාවක්....

ආදරය යනු කුමක්ද?ලෝකයේ සෑම පුද්ගලයෙක්ම අඩු වැඩි වශයෙන් විද ඇති ඒ වින්දනය,හැගීම කුමක්ද?දන්නා පරිදි එයට තවමත් පැහැදිලි නිර්වචනයක් නොමැත.                                  
      මේ ලෝකයේ ආදරය ව්ව්ධ ලෙස කැටි වී ඇති ආකාරයක් දක්නට ලැබේ.මව්පිය,ස්වාමිභාර්යා,සහෝදර සහෝදරී,යහලු මිත්‍ර ලෙස පෙම් යුවලවල් හා ඛංඩායම් ලෙස කැටි ගැසෙමින් ආදරය වෙන්ව පවතී.                                       
                       කෙසේ හෝ වේවා ආදරය කරන ලබා ගන්නා වූ අයවලුන්ගෙන් බහුතරය තමාට පමනක්(ස්වයං) ආදර කරන පිරිසකි.තමා ආදර කරන මව පියා වේවා යහලු මිත්‍රයා වේවා ස්වාමි භාර්යාව වේවා ඕඅනෑම තමා ආදර කරනවා යැයි පවස ප්‍රතිවාදියාගෙන් ක්ෂනික පලිගැනීමට ඔවුනට හැකිය.එසේනම් එය ආදරයද තේරුම් ගැනීමට නොහැකි තත්වය එයයි.සුලු දෙයකට පවා ඔවුන් සමග ගැටෙන ඔවුන් තමන් ආදරය කරනවායැයි පසති.මව් පිය,යහලු මිත්‍ර,සහෝදර සහෝදරී මේ ඕනෑම සබදතාවයකට මෙය ආදේශ කර බලන්ඩ ඔබටම එය වැටහේවි.                                                               
                  තමාට ආදර කරන්නා තමාට ආදර නොකරයි නම් ඒසේ ආදරය නොකිරීම තුලින් ඔහු හෝ ඇය හෝ පිරිස තෘප්තියක් ලබයි නම් මා සිතන පරිදි සිදුවීමට ඉඩ දිය යුත්තේ එයයි.අප ඔවුනට සැබැවිම ආදරය කරනවානම් ඔවුනගේ තෘප්තිමත් සතුට අප නැති කලයුතු නොවේ.                                                 
     මා සිතන පරිදි ආදරය යනු, උත්තරීතර හැගීමකි.එක පිදීමකි,ලබාගන්නා විසින් නැවත පිදිය යුතු යැයි සම්මත නොවන පිදීමකි.            
              එසේ නොමැතිනම් ආදරය යනු මිනිසාට සමාජයේ ජීවත් වීමට ලැබෙන මුක්කුවකි.එය ජීවිතය පවත්වා ගෙන යාමට ලැබෙන්නා වූ තල්ලුවකි.විදීමකි,විදවීමකි.පාලනයෙන් තොර හැගීමකි එය වනාහි හේතුවකි.වර්ගයා බිහි කිරීමෙහි ලා,බිහි කරවූවන් පවත්වාගෙන යාමෙහි ලා,පවත්වාගෙන යන වූවන් රැක ගැනීමෙහි ලා,රැක ගත්ත වූවන්ගෙන් නැවය්ත වර්ගයා බෝ කිරීමෙහි ලා වූ යාන්ත්‍රනයකි.පෙලඹ වීම හා ආශාව ඉපැද්දවීමයි.                                                           
                       මා සිතන පරිදි ආහාර යන වචනයට සමාන පදයක් ලෙස ආදරය යන වචනය භාවිතා කල හැකිය ජීවිතය හා ජීවත්වීම  සමග ආහාර වල ඇති සම්බන්ධතාවය ආදරය හා ජීවත්වීම තුල ඇත.ආහාර නොමැතිව යම් කාලයක් ජීවත්විය හැකි සේම ආදරය නොමැතිවද යම් කාලයක් ජීවත්විය හැක.එහෙත් එයට ඇත්තේ යම් සීමාවකි.ඉන්පසු සිදුවන්නේ විනාශ වීමයි.හුදෙක් මා මෙහිදී සදහන් කරනුයේ තම ජීවිතයට ආදරය කිරීමයි.ජීවිතයට ආදරයක් නොමැතිනම් ඒ ජීවිතයේ පැවැත්මද ස්තිර නොවේ.ඇත්තේ මියයාමයි.මරණයයි.        
                    එසේ නම් ආදර භීතිකාව යනු කුමක්ද?අප සමාජයේ නම් ආදරය කිරීම ඇතැම් අවස්තාවල මහා පාප කාරී ක්‍රියාවක් බව හුවාදක්වයි.ආදරය භීතිකාවක්ද?හුදෙක් නොතේරුම් ගැනීම,වටහා නොගැනීම හා නොලැබීම වැනි වූ කරුණු මත පදනම්ව මිනිසුන් විසින් ගොඩ නගා ගත් සන්කල්පයක් බිය ලෙස මගේ පරිකල්පනයට අනුව වේ.එසේ නම් ආදරය භීතිකාවක් වන්නේ එය නොලැබූවන්ටද?එහෙත් මා දැක
ඇති අයුරින් ආදරය භීතිකාවක් කොටගෙන ඇත්තේ ආල කරන පුද්ගලයින්මය ආල කර ගොඩනගා ගන්නා පුද්ගල සබදතා තුල ජීවත් වන පුද්ගලයින්මය.එමත නැහීමද,තමාට එය දුකක් බව දැන දැන ආදේශකයන් නොසෙවීමද දැන දැන විසීමද භීතිකාවක්මය.                                                
                     කෙසේ හෝ වේවා මේ ආදර භීතිකාව නොදැක ආදරය පමනක් දකින තාක් ආදර භීතිකාවක් නොවන්නෙමය.